Je bent voor het eerst zwanger en wil dat het liefst van de daken schreeuwen. Heel begrijpelijk!
Voordat ik zwanger werd, dacht ik altijd dat ik het wel voor me kon houden tot twaalf weken, omdat dat nou eenmaal zo zou horen. Maar toen de test eenmaal een plusje had aangegeven, kon die ongeschreven regel me niets meer interesseren. Volgens mij hebben we het met 7 weken aan familie en vrienden bekendgemaakt. Collega’s en andere bekenden volgden al snel.
Toen het misging, had ik niet perse spijt dat ik m’n zwangerschap niet voor me had gehouden. Het was verschrikkelijk om iedereen te bellen met het nare nieuws, maar we kregen wel enorm veel steun. Familie en vrienden konden echt met ons meeleven, omdat ze zich ook al een week of vijf met ons hadden verheugd op het kindje.
Het enige wat ik achteraf misschien anders had gedaan, is het vertellen aan mensen die verder van ons afstaan. Daar had ik misschien wel mee willen wachten tot na de 12-wekenecho. Maar ja, achteraf kijk je een koe in z’n kont, zoals ze dat zo mooi zeggen.
Toen ik opnieuw zwanger was, vond ik het veel minder moeilijk om m’n mond te houden. De voorzichtigheid overheerste de enthousiasme. Sommigen hadden het al wel eerder door, maar in principe hebben we het pas in de twaalfde week vertelt.
Deze blog is niet bedoeld om je te vertellen wat je moet doen of om je bang te maken. Maar ben je net zwanger en weet je nog niet zo goed of je dit tot 12 weken voor je wilt houden, dan kunnen mijn ervaringen je misschien helpen een keuze te maken. Natuurlijk ben je enthousiast dat je zwanger bent en wil je het iedereen vertellen. Als dat goed voelt, moet je dat ook gewoon doen. Hoe eerder je het vertelt, hoe langer je met elkaar kunt genieten van je zwangerschap!
Maar, omdat het een keer is misgegaan, ben ik wel serieuzer over die 12-wekengrens gaan denken. Daarvóór is het leventje gewoon echt nog heel pril en mocht het eventueel misgaan, wil je die teleurstelling dan met iedereen delen? Of zou je dat alleen willen delen met de mensen die echt dichtbij je staan?
FairMom 
Mijn vorige zwangerschap eindigde ook in een miskraam, ondertussen ben ik opnieuw 14w in verwachting en ookwij kozen er voor om tot 12 w te wachten. Jammer genoeg zorgde dit wel voor onbegrip bij de schoonfamilie.
LikeLike
Wat fijn dat je nu weer zwanger bent en die kritieke periode voorbij bent! Geloof me, je zult steeds meer vertrouwen krijgen en ervan gaan genieten.
Wat jammer dat je schoonfamilie het niet begreep dat je wachtte tot na de 12 weken. Je zou toch verwachten dat iedereen gewoon weer heel blij is dat jullie opnieuw in verwachting zijn en wanneer je dat dan hoort, maakt toch niet uit? Hopelijk krijg je de verdere zwangerschap meer steun. En onthoudt, uiteindelijk gaat het erom waar jullie je goed bij voelen en moet je gewoon je eigen keuzes maken.
Nog een hele fijne en hopelijk voorspoedige zwangerschap gewenst! Xx.
LikeLike