Deze stresskip krijgt langzaamaan vertrouwen

Vandaag heb ik mijn 13-en-een-half-weken-echo gehad. Niet echt een gebruikelijke echo natuurlijk. Maar mijn lieve verloskundige vond dat deze stresskip wel wat vaker langs mocht komen om vertrouwen te krijgen in d’r kindje.

En dat lukt aardig. Oké, ik was vanmorgen weer stikzenuwachtig. Dat bleek ook wel uit m’n bloeddruk die net voor de echo nog even gemeten werd. Iets van 138 over 82 (voor degenen die dat wat zegt). Toen we na de echo – waarop alles weer helemaal goed bleek te zijn met Wilde* – mijn bloeddruk weer maten, was het 120 over 70. En ik dacht dat ik niet zo stressgevoelig was…

Vandaag was ik gezellig samen met mijn moeder, want Man kan natuurlijk niet om de week vrij krijgen voor een ‘pret’echo. Mijn moeder en ik zijn twee handen op een buik en het was super leuk om de eerste kennismaking met haar nieuwe kleinkind mee te maken. Ik denk dat ik vandaag voor het eerst echt genoot van mijn zwangerschap.

Natuurlijk blijft in m’n achterhoofd nog steeds die onzekerheid rondgalmen, maar het is echt al stukken minder. Dus ben je net zo’n zenuwpees als ik, echt het wordt beter! Je gaat steeds meer vertrouwen krijgen en op een gegeven moment ga je er denk ik zelfs van genieten.

Tenminste, als je je niet hondsberoerd voelt. Ik had het afgelopen maandag; hoofdpijn en letterlijk kotsmisselijk. Ik mag niet klagen, want tot nu toe was dit mijn eerste ‘dip’, maar ik vond mezelf erg zielig. Ik weet dat er vrouwen zijn die dit elke dag hebben. Echt, ik denk aan jullie! Hopelijk is het na een week of 16 voorbij…

Nu mijn vertrouwen wat groter wordt, mag er ook wat meer tijd tussen de bezoeken aan de verloskundige komen. Natuurlijk ga ik nog het liefst elke week, of liever nog, haal ik zelf zo’n echoapparaat in huis (ze zijn tegenwoordig te huur), maar je moet jezelf ook niet gek maken. Op een gegeven moment is het klaar en moet je jezelf vermannen. De kans dat het nu nog fout gaat is net zo groot (of eigenlijk, net zo klein) als bij iedereen.

Ja, ik ben klaar om te genieten, om allemaal leuke spulletjes en kleertjes in huis te halen en om mezelf lekker te verwennen. Dat heb ik vanmiddag dan ook meteen gedaan. Ik heb bij Rituals lekkere doucheolie en facescrub gehaald, want ik heb zo’n slechte huid gekregen door die gierende hormonen. (Valt allemaal wel mee, maar het is een goed excuus om je dure aankopen goed te praten ;)).

Ik hoop dat jullie ook snel kunnen gaan genieten en dat het vertrouwen in je eigen lijf en in je kindje langzaamaan mag gaan groeien!

*Ik noem het kindje voorlopig Wilde. Waarom? Mijn achternaam is Bras, dus dan wordt het WildeBras. Klein woordgrapje 🙂

4 reacties

  1. Prachtig om je blog te lezen! Allereerst van harte met jullie zwangerschap, ik (buurmeid van Nathan 😋) loop in middels op het eind! 35 week: ene dag gaat beter dan de andere. Alles wordt vermoeiender, even bukken is niet meer zo eenvoudig, slapen een ramp, maar hoe fantastisch!! Een wonder in je buik. Wacht maar tot de kleine begint te schoppen. In het begin denk je, was het nou wel of niet. Fijn dat je meer vertrouwen krijgt, het zijn elke keer fases. Volgende stap zal zijn de 20 week echo, spannend weer als alles maar goed is. Ik vind het nu spannend wanneer komt ze en waar zullen (als dat al gebeurd) mijn vliezen breken 😉 zal de bevalling goed gaan? Ik had veel baad bij Zwangerschapscursus, echt een aanrader! En info avond in het ziekenhuis was fijn. Ik zal je blog blijven volgen en de groetjes aan opa en oma! 😁 geniet ervan meid! Succes

    Like

    • Hi Marijke! Bedankt voor je lieve berichtje (ik weet nog wel wie je bent ;)). Ik zag op Facebook al wat leuke foto’s voorbij komen van je mooie buikje. Spannend hoor, die laatste weekjes ook. Eigenlijk is de hele zwangerschap een groot avontuur (en het ouderschap daarna waarschijnlijk ook ;)). Goede tip van die Zwangerschapscursus, ik vond dat altijd maar onzin, maar ik zal er toch eens naar kijken en me er meer in verdiepen. Veel sterkte de laatste weekjes en met de bevalling. Gaat vast helemaal goed komen! Liefs Xx.

      Like

  2. Wat een geweldige blog en wat mooi om te lezen, hoewel ik de leeftijd van zwanger worden al een tijdje te boven ben!
    Jammer dat deze communicatiemiddelen er in de tijden van mijn zwangerschappen nog niet waren, want ik herken best wel die onzekere momenten, vooral bij mijn 1e zwangerschap, waar ik ook in het begin een bloeding heb gehad en een poosje rust moest houden. Dan maak je je gewoon heel veel zorgen of het allemaal wel goed gaat komen. Gelukkig zijn er tegenwoordig de echo’s. Ik heb er gedurende mijn 3 zwangerschappen maar 1 gehad en dat was om te kijken of er 1 of 2 baby’s in mijn buik zaten omdat ik nogal een aardig toetertje had, haha…
    Ik wens je verder een hele mooie en fijne zwangerschap toe en hoop dat je de komende maanden steeds intenser mag gaan genieten van dat prachtige Godswonder in je buik!! En als je kindje eenmaal gezond en wel geboren is ga je nog veel meer genieten!!! Liefs van een LC zangmaatje.

    Like

    • Hallo Ina, wat lief dat je een berichtje achterlaat! Ja wat dat betreft hebben we het nu wel makkelijker met al die techniek. We kunnen veel sneller en vaker ons kindje al zien en kunnen via internet allerlei informatie opzoeken. Maar aan de andere kant maakt dat je ook weer meer onzeker. Vroeger moest je gewoon afwachten – je kon toch niet veel anders – en nu heb je de mogelijkheid om tussendoor al te kijken of alles goed is en dus ook om je druk te maken. En wat er tegenwoordig qua eten al niet slecht voor je kind zou zijn; daar wordt je ook gek van… Tja, ze zeggen niet voor niets, elk voordeel heeft z’n nadeel 😉
      Bedankt voor de lieve woorden en we gaan zeker genieten van dit wonder. Liefs Xx.

      Like

Plaats een reactie